We gingen goed voorbereid naar de Ikea. Op internet hadden we de namen en de artikelnummers van de meubels die we van plan waren te kopen al opgezocht. Gewapend met een lijstje liepen we gestroomlijnd door de winkel. Echt snel ging het, en we waren nog steeds vrolijk toen we in het restaurant waren aanbeland. We kochten alleen wat we van plan waren om te kopen, met uitzondering van drie bloempotjes en twee plantjes. Maar die potjes waren dan ook wel echt heel leuk en ook nog eens in de opruiming. En ze staan echt mooi in de opgeruimde vensterbank.
Nadat we bijgetankt waren in het restaurant gingen we naar het magazijn. Echt goed ging het. Een voor een konden we artikelnummers van het lijstje afstrepen nadat we ze in de betreffende rij-nummers en vak-letters hadden opgezocht. Grote pakken onderop de kar, streepjescodes aan de zijkant voor het scannen. Betalen, de grote spullen afgeven om te laten bezorgen en op naar huis!
Toen het eenmaal bezorgd was ging het in elkaar zetten ook erg goed. Samen met jongste zoon zette ik een computerbureau, een bureaustoel en een peuterbed zonder problemen in elkaar.
's Avonds begon mijn leuke man aan de kast. Het was een beetje laat geworden, te laat om 25 spijkers in de kast te timmeren. Alleen nog even de pootjes er aan schroeven dan. O ja. Die pootjes. Daar was wat mee.
De rij en het vak waar volgens de pakbon de pootjes moesten liggen was leeg. Er stond bij dat het witte pootjes waren. Nou hebben we thuis al precies zo'n zelfde kast met rvs pootjes. Die lagen er wel. Ze hadden zelfs dezelfde naam als de pootjes van de pakbon. Die namen we dus, omdat die andere op waren, en het niet in ons opkwam dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat als het nummer niet precies klopt, het niet precies op die kast past. En een beetje omdat het heel goed ging, we nog steeds vrolijk waren, maar we toch wel graag bijna naar huis wilden.
Oké, die pootjes dus. Die pasten niet. De schroefjes waren te klein of de gaatjes in de kast te groot. En de dichtstbijzijnde Ikea is 30 kilometer verderop. En zonder pootjes kan de deur niet open en dicht. En een kast die half in elkaar zit staat nogal in de weg in plaats van dat hij helpt bij het opruimen.
Het is hier dus nog niet echt opgeruimd. Uiteindelijk staat de kast met een plank eronder zodat de deur toch wel open en dicht kan. Ik kijk er nu al naar uit wat ik er deze week allemaal in ga opbergen, ook al mist er dan een plank. Als we eenmaal de goede pootjes hebben bemachtigd, haal ik hem wel weer leeg. Kan ik gelijk de inhoud weer eens opruimen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten