vrijdag 24 april 2015

Opgeruimd - dingetje voor dingetje

Misschien maak ik het mezelf niet zo gemakkelijk.
Ik zou ook alle troep weg kunnen kieperen en dan opnieuw beginnen.
Maar ik bekijk elk dingetje, blaadje en frutseltje stuk voor stuk. Veel kan weg. Veel kan ook nog gewoon gebruikt worden, maar niet als het tussen de rommel ligt. Dan weet je niet dat het daar ligt, of kan je het niet vinden op het moment dat je het nodig hebt. Dus het neemt wel ruimte in, maar je hebt er in feite niks aan.

Nadeel van dat 'elk dingetje apart bekijken' is dat het best tijdrovend is. Maar ja, had ik het maar gewoon meteen op moeten ruimen.

Voordeel is dat ik soms dingen tegenkom die al tijden kwijt waren. En dingen die leuke herinneringen oproepen. En dat wat ik wegdoe ook zoveel mogelijk zorgvuldig weggaat. Oud papier bij elkaar, plastic apart, lege batterijen apart (slingeren er echt lege batterijen tussen de rommel op zolder? eh ja dus).

Ik kom ook allerlei nuttige dingen tegen. Neem nou bijvoorbeeld keukenhanddoeken zonder lusje. Als ze nog goed zijn gooi ik ze niet weg, maar omdat ze aan een haakje in de keuken hangen is het niet handig als het lusje kapot is. Mijn briljante strategie in dit geval is dat ik de keukenhanddoek zonder lusje boven neerleg. En me voorneem om er een nieuw lusje aan te maken. Dat moet ik wel kunnen toch? Alleen doe ik het nooit, hadden we de laatste tijd keukenhanddoeken te weinig en had ik tijdens het opruimen boven vijf exemplaren zonder lusje verzameld.

Nog afgezien van dat ik me afvraag waarom die lusjes zo vaak kapot gaan vond ik het hoog tijd om ze eens te repareren. Boven liggen nu vijf niet gebruikte keukenhanddoeken minder in de kast. En in het keukenkastje is de stapel weer een stuk hoger. Ik zeg: een win-win-situatie.


 

donderdag 23 april 2015

Goed idee

We fietsen naar school en zwaaien om 1 uur grote broer en zus uit op het schoolplein. Het is heerlijk weer. We stappen weer op de fiets en ik zeg tegen zoon van bijna 3 dat we wel door kunnen fietsen naar de kinderboerderij. Hij vindt dat een goed idee. Even later draai ik me om om te zeggen dat we er bijna zijn - oh wacht, hij is in slaap gevallen.

Met een slapend kind valt er niet zoveel te beleven op de kinderboerderij. Weet je wat, we gaan naar huis. Ik fiets weer terug - o ja, omfietsen want de spoorwegovergang is afgesloten. Nadat ik er ongeveer drie kwartier over heb gedaan om van huis naar school naar de kinderboerderij en weer terug te fietsen komen we weer thuis. Ik til mijn zoon van de fiets en leg hem op de bank waar hij nu lekker ligt te slapen.

Nou ja zeg. Dan ga ik maar een blogje schrijven.

woensdag 22 april 2015

Opgeruimd - afgeleid

O, hoe leuk om tijdens het opruimen leuke spulletjes tegen te komen en schaamteloos afgeleid te raken.

Bijvoorbeeld door mooie kaarten van vroeger:



En stickers. Uren ik er mee bezig geweest - stickers sparen, ruilen, en met velletje en al in een schrift plakken zodat je ze later nog kon gebruiken.

Als je stickers maar lang genoeg bewaart, dan plakken ze dus niet echt meer. Maar plakbaar of niet - ik blijf het leuk vinden om naar te kijken.


 

En dan zijn er nog van die spulletjes die ergens uit een doos komen.


Zoals een pakje met wrijfplaatjes voor op de oogpleisters. Die pleister moest op mijn goede oog zodat mijn luie oog beter leerde kijken. Bij een pakje pleisters zat een pakje plaatjes, elke ochtend zocht ik er een uit.

Geld waar je al heel erg lang niet meer mee kan betalen.

Een verdwaalde flippo.

Zo'n poppetje die je in een zakje bij de speelgoedwinkel kocht. Ze zaten per stuk in zakjes verpakt, maar je kon wel een beetje voelen of het er misschien een was die je al had. Het is een baby met een witte luier die roze of blauw verkleurt als je hem onder de warme kraan houdt. Zodat je weet of het een jongetje of meisje is. Toen vond ik dat zeker een week zakgeld waard...

woensdag 8 april 2015

Opgeruimd - ongebruikte spullen

Wat doe je met spullen die je op zolder tegenkomt die je al in geen jaren gebruikt hebt?

Je zou ze natuurlijk weg kunnen doen.

De afgelopen weken deed ik een zak vol in de vuilnisbak, een doos vol bij het oud papier, een zak vol in de kledingcontainer en verzamelde ik een tas met spullen voor naar de kringloopwinkel. Tsjonge, en dat stond daar allemaal ruimte in te nemen...

Leuker vind ik het eigenlijk als je de spullen die je tegenkomt gewoon nog kan gebruiken.

Zo werd er weer eens gespeeld met de speelmais.



Werd de witte, zelf in te kleuren puzzel (die vrees ik al zo lang in mijn bezit is dat ik er zelf als kind niet aan toegekomen ben...) omgetoverd in een Verschrikkelijke Ikke puzzel.


En zorgde dit berenkaarsje van bijenwas (ongeveer even oud als de puzzel) dat ergens uit een doos kwam voor twee avonden gezelligheid in huis.