maandag 30 maart 2015

Zomertijd

Fijn aan de zomertijd is dat het lekker lang licht blijft. Na een dag met veel wind en wolken was de zon doorgebroken. Het bankje in de tuin stond nog in de zon toen we ons avondeten al op hadden. We dronken daar een kop thee (met jas aan, dat wel), heerlijk!

Tegen het naar-bed-brengen zag ik wel een beetje op. Kinderen worden heus niet ineens een uur eerder moe, ook al moesten ze dan vanochtend vroeg opstaan. Inderdaad stuiterde de jongste rond in bed, maakte koprollen, leek in de verste verte niet moe.

Hij lag met zijn zus samen in het grote bed. Ze lagen te kletsen, zij kon niet slapen omdat hij bleef koprollen.

Dit probleem loste zich tegen verwachting vanzelf op, ik hoefde er niet eens voor naar boven. De peuter ging bij zijn grote broer in bed liggen, voor wie het inmiddels ook bedtijd was. Dat hielp, hij viel in slaap. Zijn broer niet, die kwam weer naar beneden om te vertellen dat zijn broertje zo in de weg lag... 


Hij is toen maar in het bed van zijn broertje gaan liggen. Waarmee het er nu op neerkomt dat niemand in zijn eigen bed ligt. Het goede nieuws is wel dat ze allemaal slapen.

Na al dat geschrijf over slapen denk ik dat ik zelf mijn bed ook maar eens op ga zoeken. Eerst nog even alle slapende kindjes naar hun eigen bed tillen. Welterusten!


donderdag 26 maart 2015

Opgeruimd - puzzelstukjes

Hoe meer ik opruim, hoe meer verdwaalde puzzelstukjes en onderdelen van spelletjes er tevoorschijn komen. Toen ik er een heleboel had verzameld ging ik er voor zitten. Na een poosje zag het er zo uit:


Ondertussen vroeg ik me af waar het was misgegaan. Dat zal wel zijn geweest toen onze jongste zich ging voortbewegen en niets zoveel aantrekkingskracht op hem had als puzzelstukjes, memorykaartjes, alles wat klein is en veel onderdelen heeft en je door de hele kamer kan verspreiden of lekker op kan kauwen. We veranderden ons beleid al snel van 'nee, je mag niet in dat kastje en nee, je mag die doos niet openmaken' naar 'we zetten alle spelletjes en puzzels buiten zijn bereik'. Dat was gezelliger voor iedereen en bovendien een stuk beter voor de puzzels.

Puzzels en spelletjes die niet compleet zijn, daar kan je natuurlijk niet zoveel mee. Maar ik vind het zo zonde om het weg te doen als ik niet zeker weet dat die stukjes echt niet meer ergens op zolder in een hoekje liggen. Dus ik bewaar alles totdat het weer compleet is, of totdat ik zeker weet dat dat niet meer gaat gebeuren en het weg kan. Dat is niet de meest snelle methode, maar wat mij betreft wel de moeite waard. Ik stopte alles weer in de goede doos. Er bleef nog een laatje over met overgebleven puzzelstukjes en kaartjes. Ik kom vast nog wel meer stukjes tegen en die kunnen daar dan bij.

Er sneuvelt ook wel eens wat. Soms is er zo veel mee gepuzzeld dat het gewoon versleten is. En af en toe stopt onze peuter nog steeds een puzzelstukje in zijn mond. Het ontgaat mij een beetje wat er zo lekker is aan puzzelstukjes, maar deze puzzel ging toch echt de prullenbak in.


Gelukkig blijkt uiteindelijk het meeste compleet te zijn. En vindt diezelfde peuter puzzelen heel leuk. Puzzels genoeg namelijk...


donderdag 19 maart 2015

Opgeruimd - teruggevonden

Terwijl jongste zoon zich nog steeds op de zolder-met-lege-vloer vermaakte met torens bouwen en puzzels maken, ging ik verder met opruimen.



Het goede nieuws van vandaag is dat de aanhanger van Hector daarbij boven water kwam.

Die aanhanger, een vijf centimeter klein dingetje, was kwijt. Al heel lang. We hadden overal gezocht. Hij lag niet in de kasten en niet onder de banken. We hadden het al een beetje opgegeven, maar jongste zoon nog niet. Hij had een keer of 183 gevraagd 'waar is de aanhanger van de Hector?' Na een paar 'ik wil de aanhanger van Hector'-huilbuien stopte hij daar weer mee, maar de kleine tractor uit Bob de Bouwer bleef toch een beetje kaal zonder zijn aanhanger.


Lichtelijk verontrustend was het wel toen we vanmiddag vervolgens Hector zelf niet konden vinden. Grote broer en zus wisten het ook niet. Gelukkig vonden we Hector vanavond terug in een jaszak en konden we hem weer verenigen met zijn aanhanger.




Ik vond trouwens ook de koortsthermometer terug die ik vorige maand tijdens de griep niet kon vinden. Een nieuwe had ik nog niet gekocht, omdat ik zeker wist dat hij ergens moest zijn. Wat dus ook zo was...


woensdag 18 maart 2015

Opgeruimd - planloos

Het is een beetje een gok, maar ik ruim mijn huis geheel zonder plan op. Zolang ik maar regelmatig iets opruim, geloof ik dat het uiteindelijk een stuk netter gaat zijn. Daarbij moet dat 'regelmatig' in ieder geval zo regelmatig zijn dat het sneller gaat dan hoe snel we met z'n allen rommel maken en spullen het huis binnen laten komen.

Een plan lijkt me ergens wel een handig idee, zoals wat je welke week opruimt, en hoeveel tijd je er mee bezig gaat. Ik vrees alleen dat ik me daar dan niet langer dan een week aan ga houden. Me daar vervolgens schuldig over ga voelen en het hele plan maar weer opgeef.

Tot nu werkt het planloze opruimen best goed. Als het uitkomt ben ik een uurtje of een avond bezig met een plank, een doos of kastje op te ruimen. Langzaamaan meer plekjes netjes zien worden, werkt motiverend voor de rest van het huis. En als we druk zijn met andere dingen, zoals ziek zijn of buiten van de zon genieten, hoef ik even niks op te ruimen. Geen idee of en wanneer er een punt gaat komen waarop ik denk 'ik ben klaar'. Maar na ruim twee maanden zie ik het hoopvol in, en dat vind ik al heel wat.

Een paar weken geleden haalde ik tijdens een avondje voor de tv alle kranten en en andere papieren achter de bank vandaan. De houten tijdschriftcassette die daar stond voor de tijdschriften besloot ik weg te halen. Ik vond hem er zo leuk uit zien en het leek me zo handig, maar in de praktijk wordt het erg stoffig. Ik stofte alles af en sorteerde de spullen. De tijdschriften deed ik in het kastje dat ik al eerder had opgeruimd. De tijdschriftcassette staat nog te wachten op een nieuwe bestemming.


Met dank aan mijn leuke man hangt er een nieuwe kapstok voor de schooltassen. Dit keer een met fatsoenlijke haken, waardoor alle tassen er op blijven hangen.



Jongste zoon houdt er zo zijn eigen opruimmethodes op na. Als je goed je best doet past er bijvoorbeeld heel veel duplo in een vakje van de cd-kast...



dinsdag 17 maart 2015

Opgeruimd - zolder

Ik haalde diep adem en probeerde een klein beetje orde te scheppen in de chaos die zolder heet.

Vier jaar geleden kwamen we hier wonen. We hadden niet heel veel tijd om spullen uit te zoeken, dozen in te pakken en te klussen. Daarom verhuisden we ook wat dozen met onuitgezochte spullen mee. Onuitgezocht, dat kan van alles betekenen. Bijvoorbeeld dingen die leuk zijn om te bewaren, dingen die nuttig zijn, speelgoed dingetjes die nog ergens bij horen, spulletjes die eventueel nog gerepareerd kunnen worden, dingen die al lang weg hadden gekund... En dan niet 1 doos met speelgoed dingetjes en 1 doos met te repareren spullen, maar gewoon alles door elkaar heen.

Gelukkig hadden we ook een zolder bij ons nieuwe huis, waar de onuitgezochte spullen naar toe verdwenen. Samen met de kampeerspullen, babyspullen, kleding, speelgoed, knutselspullen, boeken...

Inmiddels staat de zolder nogal vol. Regelmatige pogingen om de boel op te ruimen hebben tot nu toe nog niet echt zin gehad. Soms wel, maar dan alleen tijdelijk. Soms maakten ze het erger, omdat ik ergens halverwege strandde en het nog rommeliger leek dan het daarvoor al was.

Best wel frustrerend vind ik het ondertussen. Omdat het tussen de rommel moeilijker is om dingen terug te vinden. Omdat ik zeker weet dat het mogelijk moet zijn om alle spullen uit te zoeken, soort bij soort, en alles wat je niet meer nodig hebt weg te doen. Omdat als het eenmaal rommelig is, het ook sneller stoffig wordt, en ik daar ook niet vrolijk van wordt. Omdat de zolder een fijne plek is om de was op te hangen, maar niet als het wasrek er nauwelijks past. En ook omdat we de zolder nog een keer willen verbouwen en dat praktisch gezien veel makkelijker zal gaan als er minder spullen staan, en als de spullen die er staan in ieder geval netjes geordend zijn.

Ik haalde dus diep adem en verschoof wat spullen, maakte kratten en dozen met nog uit te zoeken spullen, pakte de stofzuiger erbij en verwonderde me na een paar uurtjes over het explosief toegenomen lege vloeroppervlak.




De blokken die ik tijdens het opruimen bij elkaar had verzameld zette ik op de lege vloer en wat was het daar gezellig de volgende dag met een peuter die supermooie torens aan bouwen was.



Er staat dus nog steeds veel rommel. Maar het optimistische idee is dat als ik af en toe een doos, krat of plank uitzoek, dat de zolder uiteindelijk echt netter gaat worden en blijven...

maandag 16 maart 2015

Opgeruimd - mailbox

Twee maanden geleden begon ik met mijn mailbox opruimen. Ik schreef toen dat ik had bedacht om de mailtjes op alfabetische volgorde (van zender/afzender) op te ruimen. En dat ik dacht dat als ik af en toe een letter zou doen, ik op het eind een lege inbox zou hebben en veel makkelijker mijn mail zou kunnen bijhouden. Het heeft even geduurd, maar tot mijn grote tevredenheid ziet mijn inbox er nu zo uit:


Even voor de volledigheid nog hoe het er uit zag voordat ik begon:


Ik heb geen idee hoeveel mailtjes er in mijn inbox stonden, maar er stonden alleen al 373 ongelezen mailtjes in. Dit waren trouwens vooral reclame-achtige nieuwsbrieven en dat soort dingen, verder had ik wel de gewoonte mijn mail in ieder geval te lezen. Maar ik ruimde ze dus zelden op. Ongelofelijk hoeveel mailtjes je dan in een paar jaar tijd verzamelt! Een volle en onoverzichtelijke inbox komt je vermogen tot het beantwoorden van je mail ook niet echt ten goede, bij mij in ieder geval dan.

Ik maakte een handigere map-indeling om alle mailtjes die ik wil bewaren in te doen. Naast mailtjes die de moeite waard zijn om te bewaren (met belangrijke informatie, handige dingen om nog eens terug te kijken en berichtjes van vrienden en familie) zijn er ook enorm veel mailtjes die ik allang had kunnen deleten. Berichtjes als 'het begint vanavond om 19:30', 'het begint toch om 20:00', 'willen alle kinderen lege wc-rollen/ pringlesbussen/ glazen potjes mee naar school nemen', bevestiging van je opgave voor iets van drie jaar geleden, nieuwsbrieven van vier jaar geleden... Die heb ik dus allemaal weggegooid. En hoewel e-mail niet letterlijk in de weg ligt, voelt het toch heel opgeruimd!

Mijn hele inbox is nu in een keer zichtbaar en ik heb me voorgenomen om dat zo te houden. Dat wil zeggen mailtjes als het even kan meteen te beantwoorden en vervolgens in een map te doen of te deleten. En als ik daar nou een keer een poos toch niet aan toe kom, dan kost het als het goed is niet al te veel tijd om het weer bij te werken.

Nog niet opgeruimd is mijn tweede mailadres. Die heb ik al jaren, voor nieuwsbrieven, de meeste dingen waarbij je je mailadres moet invullen, internet-aankopen en dat soort dingen. Daar staan nog veel meer ongelezen mailtjes in, en ook heel wat dingen die ik kan opzeggen. Echt dringend is het niet, dus die gaat op het lijstje van 'ergens in de niet al te verre toekomst nog een keer op te ruimen'.