Fijn aan de zomertijd is dat het lekker lang licht blijft. Na een dag met veel wind en wolken was de zon doorgebroken. Het bankje in de tuin stond nog in de zon toen we ons avondeten al op hadden. We dronken daar een kop thee (met jas aan, dat wel), heerlijk!
Tegen het naar-bed-brengen zag ik wel een beetje op. Kinderen worden heus niet ineens een uur eerder moe, ook al moesten ze dan vanochtend vroeg opstaan. Inderdaad stuiterde de jongste rond in bed, maakte koprollen, leek in de verste verte niet moe.
Hij lag met zijn zus samen in het grote bed. Ze lagen te kletsen, zij kon niet slapen omdat hij bleef koprollen.
Dit probleem loste zich tegen verwachting vanzelf op, ik hoefde er niet eens voor naar boven. De peuter ging bij zijn grote broer in bed liggen, voor wie het inmiddels ook bedtijd was. Dat hielp, hij viel in slaap. Zijn broer niet, die kwam weer naar beneden om te vertellen dat zijn broertje zo in de weg lag...
Hij is toen maar in het bed van zijn broertje gaan liggen. Waarmee het er nu op neerkomt dat niemand in zijn eigen bed ligt. Het goede nieuws is wel dat ze allemaal slapen.
Na al dat geschrijf over slapen denk ik dat ik zelf mijn bed ook maar eens op ga zoeken. Eerst nog even alle slapende kindjes naar hun eigen bed tillen. Welterusten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten