zaterdag 26 april 2014

Onthaasting




boswandeling op peutertempo
mooie steentjes gevonden
'ik hou van jou' gezegd


woensdag 9 april 2014

Reading Challenge - The Story of Stuff


The Story of Stuff. Hoe onze obsessie met spullen de planeet, onze samenleving en onze gezondheid uitput - en een visie op verandering. - Annie Leonard



The Story of Stuff is begonnen als een twintig minuten durende internetfilm die wereldwijd miljoenen keer bekeken werd. Dit boek vertelt dezelfde boodschap als de film, maar dan in ruim 300 pagina's. Iets gedetailleerder dus. Ik heb het gefascineerd uitgelezen. En bezorgd. En beschaamd. Ik denk dat we eigenlijk al wel weten dat we teveel spullen kopen, consumeren, en ook weer weggooien. Teveel afval. Teveel vervuiling. Steeds minder bossen, diersoorten en schone lucht. Steeds meer mensen, dat wel. Maar hoe? Zoveel armoede, honger, mensen die niet eens schoon water te drinken hebben.

Het goede aan dit boek vind ik dat het een totaalplaatje laat zien. Niet alleen onze manier van consumeren is het probleem, of de manier waarop we met afval omgaan, of wat de overheid doet. Maar alles bij elkaar, het hele systeem van winning, productie, distributie, consumptie en afval. De boodschap is dat het systeem moet veranderen, en dat het ook kan veranderen. Het moet, vanwege de grondstoffen die opraken, de planeet die uitgeput raakt, de oneerlijke verdeling dat de rijke mensen de meeste vervuiling en afval veroorzaken, terwijl de arme mensen daar gemiddeld het meeste last van hebben. En het kan, omdat mensen creatief zijn in het bedenken van oplossingen, elkaar kunnen inspireren, overheden en bedrijven maatregelen kunnen nemen die helpen.

Allerlei praktische voorbeelden en tips, zowel op de grote schaal van overheden en bedrijven als op de kleine schaal van je eigen leven, geven een hoopvol idee van wat er kan en wat je zelf kan doen. Niet alle voorbeelden zijn van toepassing op de Nederlandse situatie. Jammer dat er met de vertaling van het boek niet ook een vertaalslag is gemaakt naar onze eigen situatie. Maar daar staat dan wel weer het hoopgevende gevoel tegenover dat je krijgt als je leest dat met enige regelmaat Europa als voorbeeld gebruikt wordt voor hoe het beter kan (dan in de VS, het land waar het meeste gewerkt en geconsumeerd wordt en de meeste hoeveelheid afval per hoofd van de bevolking wordt geproduceerd, en waar minder strenge regelgeving is rondom milieuzaken zoals giftige stoffen).

Na het lezen van dit boek heb ik het eerst eens een paar maanden laten bezinken. Wat ik ervan heb meegenomen is vooral dat we het zo goed hebben, maar dat we vaak zo achteloos met spullen omgaan. Vooral als je kijkt naar alle wegwerpartikelen en verpakkingsmateriaal waar veel grondstoffen voor zijn gebruikt, mensen voor aan het werk zijn geweest (en dan ook nog vaak onder omstandigheden die in het kader van onze Arbowetgeving nooit goedgekeurd zouden worden), fabricage, transport en noem maar op, waar we dan een schijntje voor betalen, om het vervolgens... weg te gooien.

Het blijft dubbel. Minder spullen kopen, en wat ik wel koop bewust proberen te doen, dat probeerde ik al langer. Maar dan nog hoor ik bij de 'big spenders' van de planeet. Het rijkste deel van de wereldbevolking. Bovendien, hoe ik ook mijn best doe, het blijft toch een beetje voelen als een druppel op een gloeiende plaat. Maar ja. Die gloeiende plaat, als je de aarde zo mag noemen, die is er wel. En onze kinderen moeten het ook nog met diezelfde aarde doen. En hun kinderen. Dus het moet. En het is de moeite waard. Geloof ik.

Voor wie benieuwd is naar de film:
http://storyofstuff.org/movies/story-of-stuff/ 

vrijdag 4 april 2014

Lentedag



de zon straalt
warm
blij

de lucht blauw
mooi
stil

de vogels fluiten
vrolijk
overstemmen de stilte

af en toe komt een ekster
een takje brengen

het lijkt mij een fijne dag
om een nest te bouwen