dinsdag 20 februari 2018

Kwijt (vervolg)

Kettinkje vandaag nog steeds kwijt.

Jarenlang meer dagen wel dan niet gedragen.

Alleen mijn trouwring zou ik nog meer missen als ik hem kwijt was. Eigenlijk zijn dat meteen ook de enige twee 'serieuze' sieraden die ik heb - van echt goud, en weliswaar geen honderden euro's waard, maar toch wel veel in emoties gemeten als ik er zo over nadenk. En nu ik erbij stil sta wat ik er van zou vinden als ik ze kwijt was. Ben.

Het kettinkje kan vervangen worden. De trouwring trouwens natuurlijk ook wel - het blijft een symbool van iets waarvan de waarde blijft, ook al is het symbool kwijt. Maar toch wil ik liever mijn kettinkje terug.

Ik graaf in mijn geheugen. Ik kijk toch nog een keer tussen de was, in het randje van de wasmachine en voor de zekerheid ook in de filter.

En daar, in de zak van een vest dat naast de wasmand ligt (waar ik gisteren ook in heb gekeken maar niet goed genoeg) zit toch echt een kettinkje dat nu niet meer kwijt is.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten