maandag 23 februari 2015

Bijna tien

Vandaag precies tien jaar geleden was de lente bepaald nog niet in aantocht. Het was een nogal koude februari met veel sneeuw. Het was de uitgerekende datum, maar ja, dat zegt natuurlijk nog niet zoveel.  We wandelden door een wit bos, prachtig. Mijn buik vertoonde sinds een week of drie dagelijks meer strepen. Leuk vond ik dat toen niet (en au, het voelde ook niet fijn). Inmiddels ben ik eigenlijk wel trots op mijn zebrapatroon, een blijvende herinnering aan mijn kleintje die daar groeide, trappelde en mijn buik versierde.

De babykamer was klaar. Het was dus wel mooi om een boswandeling te maken, maar verder was het vooral erg koud en glad, niet het weer dat je er lekker op uit kan om je gedachten te verzetten zeg maar.

De tijd zou nog best een poos langzaam blijven gaan. Vijf dagen later was ik jarig en nee, de baby was niet geboren voor mijn verjaardag. Hij werd ook niet geboren op mijn verjaardag. De week die volgde gebeurde er nog steeds niks. Ik ging nog een keer naar de verloskundige, kreeg er nog meer strepen bij, at verse ananas, maakte nog een keer mijn huis schoon. Voor mijn gevoel ging de tijd stil staan...

Maar dertien dagen over tijd werd ik wakker om vier uur 's ochtends en had ik zowaar kramp. In mijn buik. En de baby kwam. Haalde de vertraging in en zag aan het begin van de middag het levenslicht. Hij begon alvast te huilen toen alleen zijn hoofd nog maar geboren was. Van verbazing en verwondering duurde het even voor we keken wat het was - een jongetje.




Dat kleine ventje is nu bijna tien. We zijn zo blij met hem!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten