Ook boeken die ik niet van vroeger ken, lees ik regelmatig mee. Leuk is dat, om te weten waar hij om moet lachen, wat hij spannend vindt. En gezellig om af en toe te praten over boeken die we allebei gelezen hebben. Maar nog afgezien daarvan ... hoe onweerstaanbaar grappig, spannend, ontroerend zijn kinderboeken! Verhalen zijn lekker gek, luchtig en kunnen tegelijkertijd over gevoelens gaan, over vriendschap, over de dood en de liefde. De kinderen snappen de dingen vaak veel beter dan de volwassenen. Met een beetje geluk vallen die volwassenen mee of zijn ze echt aardig, grappig, lief, behulpzaam. Maar met een beetje pech snappen ze er allemaal niks van of zijn ze zo gemeen dat ze doen denken aan juffrouw Bulstronk uit Matilda. Droevige, moeilijke en enge dingen gebeuren ook, maar het eindigt gewoon goed, de kinderen bevrijden de opgesloten mensen, redden de bomen, lossen de raadsels op.
Zo las ik van Mirjam Oldenhave de serie boeken over Mees Kees (de nog niet helemaal volwassen stagair die zijn lessen ondersteunt met cola en chips, flink in de weg wordt gezeten door Dreus het hoofd van de school, maar ondertussen de kinderen wel echt dingen bij weet te brengen), las ik van Janneke Schotveld de boeken over Superjuffie (juf Josje, die als er dieren in nood zijn verandert in Superjuffie om ze te helpen, samen met de kinderen plannen maakt om bomen te sparen en plastic soep op te ruimen, daarin helaas voortdurend gedwarsboomd door meester Snor de directeur - wat is dat toch met directeuren van basisscholen?) en het sprookjesachtige Zsa Zsa.
Kinderboeken, ik hou ervan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten