Van eikeltje tot eik

Deze dagen kan je het beste met een grote boog om de eikenbomen heen lopen. En zelfs dan schijn je niet veilig te zijn voor de eikenprocessierupsen. Hun brandhaartjes worden ook door de wind naar je toe geblazen. Als komende maand de rupsen in vlinders veranderen blijven de haartjes hangen en kunnen nog jaren (!) jeuk opleveren. Oef.

Nog voordat de rupsen het nieuws haalden bleef ik wel stilstaan onder de eiken in het bos en bewonderde de vele kleine boompjes die waren ontkiemd uit de eikels van afgelopen herfst. Soms ontkiemen ze terwijl ze niet onder de grond terecht gekomen zijn en dan kan je prachtig zien hoe een eikeltje een eik begint te worden.

Het buitenste schilletje barst open. Daaronder is de binnenkant vaak fel rood gekleurd. Die splijt doormidden en daar groeit dan een stengel uit, en een wortel die de grond in groeit. Bovenaan de stengel groeien de eerste blaadjes.

Hier staan een heleboel kleine eikjes bij elkaar, midden op het pad: