Vanochtend had ik me dik ingepakt, maar viel het best mee. Niet dat het niet koud was, maar het paard en wagen moesten vermoedelijk nog door naar een andere school, zo snel waren ze er dit jaar.
Terwijl de kinderen op school genoten van de sinterklaasdrukte, genoten mijn leuke man en ik van een uurtje in het stille, wondermooie bos. Waar de warme sokken nog steeds goed van pas kwamen. Met bevroren blaadjes, paddenstoelen en de zon die scheen.